Τρίτη 18 Αυγούστου 2015

KΑΛΥΒΑ ΣΤΕΦΑΝΗ Ιούνιος 2015 Ομιλία Θανάση Ν. Μαγουλά

                             KΑΛΥΒΑ ΣΤΕΦΑΝΗ   Ιούνιος 2015
                               Ομιλία Θανάση  Ν. Μαγουλά

 Πανσιολογιώτατε
κ. Βουλευτές ,κ Δήμαρχοι , κ. Συνάδελφοι
Επίσημοι προσκεκλημένοι

Καλωσήρθατε στη Σπερχειάδα , καλωσήρθατε στον ιστορικό τόπο της ΚΑΛΥΒΑΣ ΣΤΕΦΑΝΗ.

Συγκεντρωθήκαμε και φέτος για να αποτίσουμε ελάχιστο φόρο τιμής σε όλους εκείνους που με καθ’οιονδήποτε τρόπο έδωσαν το παρόν για την ανάκτηση της λευτεριάς από την τριπλή Κατοχή.

 Εδώ στο καπνισμένο παραγώνι,
σ’ αυτό το φτωχοκάλυβο
πυρώθηκε της Λευτεριάς η ανάσα,
 όπως λέει και ο Σπερχειαδίτης λογοτέχνης & ποιητής Βασίλης Κούκος.

 Συγχωρέστε μου την έντονη συγκίνηση . Είναι για τρείς λόγους: α) γιατί εκείνοι θυσίασαν τον ανθό της νιότης για να γεννηθούμε εμείς ελεύθεροι , β) θλίβομε γιατί κάποιοι  απόντες σήμερα από την εκδήλωση εκμεταλλεύθηκαν την Εθνική Αντίσταση για κοινωνική πολιτική και οικονομική καταξίωση και γ)  γιατί ανησυχώ βαθύτατα για το αβέβαιο παρόν & μέλλον των παιδιών μας.

Εάν αυτό το παραγώνι ήταν σε άλλο μέρος της χώρας η πολιτεία θα είχε μεριμνήσει να είναι εφάμιλλο της Αγίας Λαύρας.

Δύο γεγονότα  σε διαφορετικές εποχές με τον ίδιο όμως στόχο την ανάκτηση της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ και με το ίδιο σύνθημα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ με την μόνη εξαίρεση, ότι ετούτη την φορά δεν ευλογήθηκαν από τον κλήρο τα όπλα τα ιερά.

Για το ιστορικό γεγονός , για την αυτοθυσία και τον ηρωϊσμό , τις καταστροφικές συνέπειες και τα ολοκαυτώματα που είχε αυτός ο καθολικός ξεσηκωμός των ΕΛΛΗΝΩΝ έχουν γραφεί πολλά από τους ιστορικούς , από ξένους παρατηρητές αλλά και από αυτό το βήμα έχει γίνει εκτενής αναφορά από εκλεκτούς  συναδέλφους της Τοπικής Αυτό διοίκησης.

Η Διεθνής Κοινότητα ουδέποτε έπραξε το καθήκον της απέναντί μας ,αλλά έπραξε ακριβώς το αντίθετο εκμεταλλευόμενοι τις εσωτερικές προστριβές και έριδες εποφθαλμιούσε πάντα και στόχευε στην υφαρπαγή του πλούτου μας , στην συρ ρίκνωση και τον εποικισμό της χώρας.

Τότε ο εχθρός ήταν ορατός κρατούσε όπλα αλλά δεν ήταν ανίκητος. Σήμερα είναι αόρατος και νικιέται με ομόνοια , συνοχή ,υπομονή και γνώση. Όμως και τότε θρηνή σαμε θύματα και τώρα θρηνούμε τα θύματα ενός ανελέητου & άνισου οικονομικού πολέμου.

Σε κάθε είσοδο της χώρας πρέπει να αναρτηθούν οι στίχοι του Βασίλη Ρώτα για να θυμίζουν στους επισκέπτες την θυσία εκείνων.

’’ Ξένε όπου πας και περπατάς τη γη μας
 να πατάς σεμνά και να αλαφροδιαβαίνεις,
τ’ είναι ο τόπος μας ποτισμένος,
κάθε δρασκελιά και ένας σκοτωμένος,
ένας σύντροφος που ‘πεσε πολεμώντας
για το δίκιο μας και την Λευτεριά μας,
κάθονται οι ψυχές σε πέτρα, σε λιθάρι
και μοιρολαγάν και τον καυμό τους λένε.

Έπεσαν  ‘’...τις κείνων ρήμασι πειθόμενοι’’  για την  προάσπιση του Ελληνικού και Ευ- ρωπαικού Πολιτισμού, για την ελευθερία των λαών της Γηραιάς ηπείρου.

Από αυτό εδώ το φτωχοκάλυβο σήμερα  ολίγοι μεν εκλεκτοί δε, καλούμε την Ε.Ε να υιοθετήσει και να επιβάλλει πολιτικές διασφάλισης της εδαφικής μας ακεραιότητας αναγνωρίζοντας τα νοτιοανατολικά σύνορά μας ,ως σύνορα της Ευρώπης,  να συμβάλ λει από φασιστικά στην ανόρθωση της Ελληνικής Οικονομίας γιατί έχει τεράστια ευθύνη για την σημερινή κατάσταση ,να ζητήσει δημόσια συγνώμη για την  αήθη  και άκρως  προσβλητική θέση και στάση ορισμένων ευτυχώς Μ.Μ.Ε της Γερμανίας  προς τον Ελληνικό Λαό. 

 Αυτός ο λαός δεν παραδίδεται, αντιστέκεται και ενωμένος δρέπει δάφνες σε όλους τους στίβους διαχρονικά , δεν ξεχνά και τιμά τους φίλους, απεχθάνεται όμως την τους αγνώμονες και δεν ανέχεται αυτούς που αμφισβητούν τα κυριαρχικά του δικαιώματα και καθ’ οιονδήποτε τρόπο επιβουλεύονται την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας.

  Υπενθυμίζουμε ότι το 1940, τι και αν η πολιτική ηγεσία της την εγκατέλειψε,η ΕΛΛΑΔΑ μεγαλούργησε χάρη στην Θεία Πρόνοια και την Πίστη του Λαού της, ανέκτησε το αγα- θό της Ελευθερίας και υποχρέωσε τον τότε πνευματικό και πολιτικό κόσμο να υποκλι-   θεί στο μεγαλείο της αδούλωτης  ψυχής των ΕΛΛΗΝΩΝ.

   Γαλουχημένοι με αξίες, πιστοί στο καθήκον και στο υπέρτατο χρέος που είναι το μέλ-
λον της γενιάς των παιδιών  μας,  δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι η Ελλάδα δεν εκχω ρείται, δεν τεμαχίζεται, δεν εκποιείται, αλλά κληροδοτείται στις επόμενες γενιές  μέσα από την διάσωση, διατήρηση και διάδοση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, με την προάσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας και της αξιοποίησης του Εθνικού μας πλούτου.
 Αυτό είναι το μήνυμα μας στους ελεύθερους και πολιτισμένους λαούς και κυρίως στους φίλους Ευρωπαίους εταίρους.

  Καλούμε τον πνευματικό και πολιτικό κόσμο της Ευρώπης να κινηθεί τάχιστα με κάθε πρόσφορο και νόμιμο μέσο για την απομάκρυνση των κατοχικών στρατευμάτων από την μαρτυρική Κύπρο μας.

  Είναι αιδώς για την Ευρώπη μέρος της να τελεί υπό κατοχή ξένων στρατευμάτων, πολίτες της να αγνοούνται και άλλοι πολίτες της να στερούνται των πατρώων εδαφών.

Τέλος καλούμε τα πολιτικά κόμματα στην δύσκολη περίοδο που διανύει η χώρα και ο λαός της να μονιάσουν , να θωρακίσουν την Δικαιοσύνη τον ακρογωνιαίο λίθο της Δημοκρατίας για να αποδοθεί δικαιοσύνη σε όσους έσυραν την χώρα και την κατέστησαν ανυπόληπτη. Μόνον τότε δεν θα αμφισβητηθεί και δεν θα τεθεί σε κίνδυνο η Δημοκρατία.
                                                  
                                   Η ομαλότητα είναι στα χέρια σας.



                                                      Σας ευχαριστώ.

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Αποκατάσταση ΙΣΤΟΡΙΚΏΝ ΔΕΔΟΜΈΝΩΝ.

   Θλίβομαι πραγματικά όταν αναρτώνται δημόσια από φορείς ανακρίβειες σχετικά με ιστορικά στοιχεία , έτσι πρόχειρα ,  θα έλεγα αβασάνιστα χωρίς να συμβουλεύονται, χωρίς να ερευνούν.
 Στο Παλιόκλωνο εκεί κτίστηκε το εξωκκλήσιο του Αγίου Νικολάου από τον πατέρα του ΠΕΤΡΟΥ & ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΠΑΚΑΣΟΥΛΑ σε ανάμνηση του παλαιού χωριού.
  Αμέσως μετά την υπογραφή των συνθηκών που καθόριζαν  τα όρια της ΕΛΥΘΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ,  οι τότε κυβερνώντες και τοπάρχες καθόρισαν και τα διοικητικά όρια των υπαρχόντων κωμοπόλεων ,χωρίων , οικισμών κ.λ.π.
  Οι απόγονοι του Μήτσου & Νίκου Κοντογιάννη το 1925 επειδή οι ΚΛΩΝΙΩΤΕΣ αφαίρεσαν το ΤΑΓΜΑ με δενδροφύτευση από την συνολική έκταση που τους είχε παραχωρήσει η πολιτεία αφενός μεν για την συμμετοχή τους στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ  ΤΟΥ 1821, αφετέρου δε για να συντηρούν το αρματολίκι τους ( οι Τούρκοι ήταν στην Ελασσόνα και το 1897 έφτασε στο Τρίλοφο -Κούρνοβο), προχώρησαν στην εκποίηση του ΣΠΑΡΤΙΑ ,της ΣΚΟΤΕΙΝΗΣ & του ΠΑΛΙΟΚΛΩΝΟΥ.
  Οι Κλωνιώτες αποδεκατισμένοι  κυρίως από την θανατηφόρο γρίπη , με τους νέους που γύρισαν από την ΑΜΕΡΙΚΗ για να μετέχουν στους Βαλκανικούς αγώνες και στον Α ' Παγκόσμιο πόλεμο λόγω τις κρίσης να έχουν χάσει  όλες τις αποταμιεύσεις τους επέλεξαν να εξαγοράσουν την ΣΚΟΤΕΙΝΗ που εκτείνεται ανατολικά  από το σημερινό Γυμνάσιο  βόρεια έως την σούδα (Καλύβα αειμνήστου  Αθανασίου ΚΑΛΑΝΤΖΗ, και το Ξεροπήγαδο ( σταυλικές εγκαταστάσεις  αειμνήστου Κώστα ΝΤΖΟΥΝΑ δυτικά στα  Πυρομάχια και νότια ο παλαιός δρόμος Σπερχειάδας -Γαρδικίου.
Οι διαμάχες με τους γείτονες πάμπολλες και ορισμένες φορές και με νεκρούς εκατέρωθεν έως ότου η πολιτεία δια της δικαιοσύνης έλυσε οριστικά τις όποιες διαφορές.
  Σε ότι αφορά το ιδιοκτησιακό για το ΠΑΛΙΟΚΛΩΝΟ το 1937 η πολιτεία αποφάσισε ότι είναι δημόσιο ,δασικό κτήμα.
  Όμως μετά την πώληση από τους ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΑΊΟΥΣ των προαναφερομένων περιοχών καθορίστηκαν εκ νέου τα σύνορα -όρια των χωριών το 1926 και είναι αυτά που όλοι γνωρίζουμε.
  Τα όρια μας ανατολικά  είναι από το Στάδιο Σπερχειάδας , στο κτήμα ΤΣΙΛΙΦΩΝΗ , στα Προσήλια και σμίγαμε στο ΚΑΡΑΒΑΚΙ με την άνω Καλλιθέα για αυτό και δεν είχαν δικαίωμα ξύλευσης στο δάσος οι κάτοικοι Σπερχειάδας.
 Από το Γυμνάσιο νότια φτάναμε στα ΓΕΡΟΚΟΥΡΓΙΑ  στα  ΤΡΙΑ ΠΛΑΤΑΝΙΑ λίγο μετά των σημερινών εγκαταστάσεων του βιολογικού καθαρισμού . Εκεί ήταν τα όρια μας με την ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ.
. Η  ραγδαία οικιστική ανάπτυξη της ανύπαρκτης μέχρι τότε ΣΠΕΡΧΕΙΑΔΑΣ. έφερε τις πρώτες αλλαγές το 1926 και μετά το 1949  η Σπερχειάδα  παραχωρεί οικοπέδα στους ΠΥΡΗΝΕΣ στους ΚΛΩΝΙΩΤΕΣ   και καθορίζονται  τα όρια  εκ νέου.
  Μεταβλήθηκαν μόνο νότια   όχι μόνο γιατί με τις αγοραπωλησίες είχαν αλλάξει  οι ιδιοκτήτες & καλλιεργητές της γης  αλλά και για να έχουν  γεωργοί και κτηνοτρόφοι ελεύθερη πρόσβαση στο ποτάμι ΣΠΕΡΧΕΙΟΣ ( πότισμα ζώων).