Θλίβομαι πραγματικά όταν αναρτώνται δημόσια από φορείς ανακρίβειες σχετικά με ιστορικά στοιχεία , έτσι πρόχειρα , θα έλεγα αβασάνιστα χωρίς να συμβουλεύονται, χωρίς να ερευνούν.
Στο Παλιόκλωνο εκεί κτίστηκε το εξωκκλήσιο του Αγίου Νικολάου από τον πατέρα του ΠΕΤΡΟΥ & ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΠΑΚΑΣΟΥΛΑ σε ανάμνηση του παλαιού χωριού.
Αμέσως μετά την υπογραφή των συνθηκών που καθόριζαν τα όρια της ΕΛΥΘΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ , οι τότε κυβερνώντες και τοπάρχες καθόρισαν και τα διοικητικά όρια των υπαρχόντων κωμοπόλεων ,χωρίων , οικισμών κ.λ.π.
Οι απόγονοι του Μήτσου & Νίκου Κοντογιάννη το 1925 επειδή οι ΚΛΩΝΙΩΤΕΣ αφαίρεσαν το ΤΑΓΜΑ με δενδροφύτευση από την συνολική έκταση που τους είχε παραχωρήσει η πολιτεία αφενός μεν για την συμμετοχή τους στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, αφετέρου δε για να συντηρούν το αρματολίκι τους ( οι Τούρκοι ήταν στην Ελασσόνα και το 1897 έφτασε στο Τρίλοφο -Κούρνοβο), προχώρησαν στην εκποίηση του ΣΠΑΡΤΙΑ ,της ΣΚΟΤΕΙΝΗΣ & του ΠΑΛΙΟΚΛΩΝΟΥ.
Οι Κλωνιώτες αποδεκατισμένοι κυρίως από την θανατηφόρο γρίπη , με τους νέους που γύρισαν από την ΑΜΕΡΙΚΗ για να μετέχουν στους Βαλκανικούς αγώνες και στον Α ' Παγκόσμιο πόλεμο λόγω τις κρίσης να έχουν χάσει όλες τις αποταμιεύσεις τους επέλεξαν να εξαγοράσουν την ΣΚΟΤΕΙΝΗ που εκτείνεται ανατολικά από το σημερινό Γυμνάσιο βόρεια έως την σούδα (Καλύβα αειμνήστου Αθανασίου ΚΑΛΑΝΤΖΗ, και το Ξεροπήγαδο ( σταυλικές εγκαταστάσεις αειμνήστου Κώστα ΝΤΖΟΥΝΑ δυτικά στα Πυρομάχια και νότια ο παλαιός δρόμος Σπερχειάδας -Γαρδικίου.
Οι διαμάχες με τους γείτονες πάμπολλες και ορισμένες φορές και με νεκρούς εκατέρωθεν έως ότου η πολιτεία δια της δικαιοσύνης έλυσε οριστικά τις όποιες διαφορές.
Σε ότι αφορά το ιδιοκτησιακό για το ΠΑΛΙΟΚΛΩΝΟ το 1937 η πολιτεία αποφάσισε ότι είναι δημόσιο ,δασικό κτήμα.
Όμως μετά την πώληση από τους ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΑΊΟΥΣ των προαναφερομένων περιοχών καθορίστηκαν εκ νέου τα σύνορα -όρια των χωριών το 1926 και είναι αυτά που όλοι γνωρίζουμε.
Τα όρια μας ανατολικά είναι από το Στάδιο Σπερχειάδας , στο κτήμα ΤΣΙΛΙΦΩΝΗ , στα Προσήλια και σμίγαμε στο ΚΑΡΑΒΑΚΙ με την άνω Καλλιθέα για αυτό και δεν είχαν δικαίωμα ξύλευσης στο δάσος οι κάτοικοι Σπερχειάδας.
Από το Γυμνάσιο νότια φτάναμε στα ΓΕΡΟΚΟΥΡΓΙΑ στα ΤΡΙΑ ΠΛΑΤΑΝΙΑ λίγο μετά των σημερινών εγκαταστάσεων του βιολογικού καθαρισμού . Εκεί ήταν τα όρια μας με την ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ.
. Η ραγδαία οικιστική ανάπτυξη της ανύπαρκτης μέχρι τότε ΣΠΕΡΧΕΙΑΔΑΣ. έφερε τις πρώτες αλλαγές το 1926 και μετά το 1949 η Σπερχειάδα παραχωρεί οικοπέδα στους ΠΥΡΗΝΕΣ στους ΚΛΩΝΙΩΤΕΣ και καθορίζονται τα όρια εκ νέου.
Μεταβλήθηκαν μόνο νότια όχι μόνο γιατί με τις αγοραπωλησίες είχαν αλλάξει οι ιδιοκτήτες & καλλιεργητές της γης αλλά και για να έχουν γεωργοί και κτηνοτρόφοι ελεύθερη πρόσβαση στο ποτάμι ΣΠΕΡΧΕΙΟΣ ( πότισμα ζώων).
Στο Παλιόκλωνο εκεί κτίστηκε το εξωκκλήσιο του Αγίου Νικολάου από τον πατέρα του ΠΕΤΡΟΥ & ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΠΑΚΑΣΟΥΛΑ σε ανάμνηση του παλαιού χωριού.
Αμέσως μετά την υπογραφή των συνθηκών που καθόριζαν τα όρια της ΕΛΥΘΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ , οι τότε κυβερνώντες και τοπάρχες καθόρισαν και τα διοικητικά όρια των υπαρχόντων κωμοπόλεων ,χωρίων , οικισμών κ.λ.π.
Οι απόγονοι του Μήτσου & Νίκου Κοντογιάννη το 1925 επειδή οι ΚΛΩΝΙΩΤΕΣ αφαίρεσαν το ΤΑΓΜΑ με δενδροφύτευση από την συνολική έκταση που τους είχε παραχωρήσει η πολιτεία αφενός μεν για την συμμετοχή τους στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, αφετέρου δε για να συντηρούν το αρματολίκι τους ( οι Τούρκοι ήταν στην Ελασσόνα και το 1897 έφτασε στο Τρίλοφο -Κούρνοβο), προχώρησαν στην εκποίηση του ΣΠΑΡΤΙΑ ,της ΣΚΟΤΕΙΝΗΣ & του ΠΑΛΙΟΚΛΩΝΟΥ.
Οι Κλωνιώτες αποδεκατισμένοι κυρίως από την θανατηφόρο γρίπη , με τους νέους που γύρισαν από την ΑΜΕΡΙΚΗ για να μετέχουν στους Βαλκανικούς αγώνες και στον Α ' Παγκόσμιο πόλεμο λόγω τις κρίσης να έχουν χάσει όλες τις αποταμιεύσεις τους επέλεξαν να εξαγοράσουν την ΣΚΟΤΕΙΝΗ που εκτείνεται ανατολικά από το σημερινό Γυμνάσιο βόρεια έως την σούδα (Καλύβα αειμνήστου Αθανασίου ΚΑΛΑΝΤΖΗ, και το Ξεροπήγαδο ( σταυλικές εγκαταστάσεις αειμνήστου Κώστα ΝΤΖΟΥΝΑ δυτικά στα Πυρομάχια και νότια ο παλαιός δρόμος Σπερχειάδας -Γαρδικίου.
Οι διαμάχες με τους γείτονες πάμπολλες και ορισμένες φορές και με νεκρούς εκατέρωθεν έως ότου η πολιτεία δια της δικαιοσύνης έλυσε οριστικά τις όποιες διαφορές.
Σε ότι αφορά το ιδιοκτησιακό για το ΠΑΛΙΟΚΛΩΝΟ το 1937 η πολιτεία αποφάσισε ότι είναι δημόσιο ,δασικό κτήμα.
Όμως μετά την πώληση από τους ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΑΊΟΥΣ των προαναφερομένων περιοχών καθορίστηκαν εκ νέου τα σύνορα -όρια των χωριών το 1926 και είναι αυτά που όλοι γνωρίζουμε.
Τα όρια μας ανατολικά είναι από το Στάδιο Σπερχειάδας , στο κτήμα ΤΣΙΛΙΦΩΝΗ , στα Προσήλια και σμίγαμε στο ΚΑΡΑΒΑΚΙ με την άνω Καλλιθέα για αυτό και δεν είχαν δικαίωμα ξύλευσης στο δάσος οι κάτοικοι Σπερχειάδας.
Από το Γυμνάσιο νότια φτάναμε στα ΓΕΡΟΚΟΥΡΓΙΑ στα ΤΡΙΑ ΠΛΑΤΑΝΙΑ λίγο μετά των σημερινών εγκαταστάσεων του βιολογικού καθαρισμού . Εκεί ήταν τα όρια μας με την ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ.
. Η ραγδαία οικιστική ανάπτυξη της ανύπαρκτης μέχρι τότε ΣΠΕΡΧΕΙΑΔΑΣ. έφερε τις πρώτες αλλαγές το 1926 και μετά το 1949 η Σπερχειάδα παραχωρεί οικοπέδα στους ΠΥΡΗΝΕΣ στους ΚΛΩΝΙΩΤΕΣ και καθορίζονται τα όρια εκ νέου.
Μεταβλήθηκαν μόνο νότια όχι μόνο γιατί με τις αγοραπωλησίες είχαν αλλάξει οι ιδιοκτήτες & καλλιεργητές της γης αλλά και για να έχουν γεωργοί και κτηνοτρόφοι ελεύθερη πρόσβαση στο ποτάμι ΣΠΕΡΧΕΙΟΣ ( πότισμα ζώων).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου